Ο Ιωάννης Ιατρίδης γεννήθηκε το 1877 στην Κορμίστα από πατέρα που εξασκούσε στο χωριό την ιατρική
(πιθανώς πρακτικός,) και από μητέρα καλής οικογένειας. Ο ίδιος είχε από μικρός καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και στράφηκε προς την τέχνη της φωτογραφίας. Το γεγονός είναι ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο γιατί ζούσε σε τουρκοκρατούμενο χωριό και η επιλογή του αυτή είναι πραγματικά ένα ξεχωριστό γεγονός, εφόσον εξ όσων είναι γνωστό η φωτογραφία καλλιεργήθηκε στην πρωτεύουσα και σε άλλες πόλεις της ελεύθερης Ελλάδος και στις τουρκοκρατούμενες περιοχές σε πόλεις, όπως η Θεσσαλονίκη, η Μυτιλήνη, τα Χανιά, η Σάμος, η Σμύρνη.
Η επαγγελματική του δράση πρέπει να άρχισε πολύ νωρίς εφόσον από το 1906 σώζεται μεγάλη φωτογραφία ( περίπου 1 μέτρο ύψος ) που απεικονίζει τον μητροπολίτη Δράμας και μετέπειτα Χρυσόστομο Σμύρνης, εθνομάρτυρα) σε επίσκεψή του στην Καβάλα. Η φωτογραφία προϋποθέτει και λόγω του μεγάλου μεγέθους σοβαρές τεχνικές γνώσεις και ο ίδιος έχοντας επίγνωση της αξίας του αντικειμένου και των καλλιτεχνικών του δικαιωμάτων σημειώνει επάνω ότι απαγορεύεται η αναδημοσίευση. ( Η φωτογραφία υπάρχει σήμερα στο Αρχείο του).
Στην τέχνη της φωτογραφίας υπήρξε αυτοδίδακτος και με πραγματικό ταλέντο και ευρηματικότητα βελτίωνε κάθε φορά τις τεχνικές του. Είχε αποκτήσει και δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη λήψη πολλαπλών στάσεων.
Πριν από το 1910 πρέπει να μετακόμισε στην Πρώτη μετά το γάμο του με την Ελπινίκη Κοτσάνη που καταγόταν από το προαναφερόμενο χωριό.
Φωτογραφίες εκτελούσε όμως σε όλη την περιοχή μεταβαίνοντας με ζώα από το ένα χωριό στο άλλο.
Το αντικείμενο της φωτογραφίας του ήταν πορτραίτα γάμοι, γιορτές, συναθροίσεις αλλά συγχρόνως λόγω των καλλιτεχνικών του ενδιαφερόντων απαθανάτιζε και διάφορες άλλες σκηνές του καθημερινού βίου, των αγροτικών ασχολιών, των διαφόρων επαγγελμάτων καθώς επίσης και αρχαιολογικούς τόπους, απόψεις πόλεων και χωριών και γενικώς ό, τι σημαντικό υπέπιπτε στον φωτογραφικό του φακό.
Στους πολέμους 1912-13 φωτογράφησε Μακεδονομάχους και πολλές φορές τους ακολούθησε σε διάφορες επιχειρήσεις.
Την ίδια εποχή πρέπει με την γυναίκα του να είχε μετακομίσει στην Καβάλα, όπου πια εγκαταστάθηκε μόνιμα προκειμένου να αναπτύξει καλύτερα το επάγγελμά του.
Το σημαντικό είναι ότι παρά την μόνιμη πια παραμονή του στην Καβάλα ταξίδευε συχνά στην περιοχή Πρώτης-Κορμίστας όπου εξακολουθούσαν να κατοικούν οι γονείς και συγγενείς τόσο οι δικοί του όσο και της συζύγου του. Κατά τα ταξίδια του αυτά πραγματοποιούσε πολλές φωτογραφίες κατά παραγγελία αλλά και από Προσωπικό ενδιαφέρον και τις διεκπεραίωνε στο studio που είχε στην Καβάλα.
Εκεί γεννήθηκαν και τα παιδιά του Ερασμία, Γιώργος και Αναστασία και μεγάλωσε και η κόρη του Ουρανία από τον πρώτο του γάμο, τον οποίο είχε τελέσει στην Κορμίστα πριν παντρευτεί την Πρωταία Eλπινίκη Κοτσάνη, λόγω προώρου Θανάτου της πρώτης γυναίκας του από την Κορμίστα.
Στην Καβάλα απέκτησε σιγά σιγά μεγάλο και ονομαστό φωτογραφείο στην οδό Ομονοίας που διατηρήθηκε ώς τον πόλεμο. Βοηθός του ήταν η πρωτότοκος κόρη του Ουρανία, η οποία είχε μάθει κοντά του όλη τη διαδικασία της φωτογραφίας αλλά κυρίως εκτελούσε το ρετούς στο οποίο ο Ιωάννης Ιατρίδης έδιδε μεγάλη σημασία για τη δημιουργία μαλακών τόνων και φωτοσκιάσεων.
Επίσης εκεί ανέπτυξαν οι δυο τους την τεχνική της επιζωγραφισμένης με χρώματα φωτογραφίας. Από την εποχή αυτή υπήρχαν στο αρχείο του όχι μόνο φωτογραφίες studio της τότε κοινωνίας της Καβάλας αλλά και πολλές απόψεις της πόλης από ψηλά κυρίως από τον Προφήτη Ηλία και φωτογραφήσεις της τώρα διατηρητέας συνοικίας της Παναγίας. Επίσης τα καπνεργοστάσια, το λιμάνι και διάφορες άλλες ενδιαφέρουσες πλευρές της καθημερινής ζωής και των αξιοθέατων.
Με την κήρυξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου οι δυο μεγάλες του θυγατέρες έφυγαν με τους συζύγους τους η μια για τη Θεσσαλονίκη και η άλλη, για την ΑΘήνα και ο ίδιος παρέμεινε στην Καβάλα με τα δυο μικρότερα παιδιά Γιώργο και Αναστασία. Τότε συνέβη και το μοιραίο χτύπημα της ζωής του με τον ταυτόχρονο σχεδόν Θάνατό τους. Αμέσως έκλεισε το φωτογραφείο, εγκατέλειψε τα τέσσερα σπίτια που είχε αγοράσει το 19Ι7 για τα ισάριθμα παιδιά του και αποτραβήχτηκε στην Πρώτη μαζί με τη σύζυγό του. Εκεί συνέχισε να εργάζεται ως φωτογράφος και να γυρίζει με τις μηχανές του όλη την περιοχή. Το σπίτι του δίπλα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής μετατράπηκε σε φωτογραφείο με σκοτεινό θάλαμο στο υπόγειο.
Στην Πρώτη έζησε και όλη την περίοδο του εμφυλίου πολέμου μέχρι τον Θάνατό του το 1953. Την δύσκολη αυτή εποχή επισκεπτόταν συχνά την κόρη του Ουρανία στη Θεσσαλονίκη, ενώ η σύζυγός του Ελπινίκη έζησε ως το 1978 με μόνιμη κατοικία την Πρώτη και πέθανε στην Αθήνα μετά από παραμονή εκεί των τελευταίων δύο ετών.
Το βιογραφικό αυτό συνέταξε η Ελπινίκη (Νέλλη) Μισιρλή, Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημioυ του Μονάχου και επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης Αθηνών, εγγονή του από την κόρη του Ουρανία Δημοσθενοπούλου, Τον βίο του παππού της γνωρίζει καλά από τη μητέρα της που υπήρξε το δεξί του χέρι στην Καβάλα ενώ η ίδια έζησε πολυ κοντά του τόσο κατά τις επισκέψεις του στη Θεσσαλονίκη, όσο και κατά την παραμονή της στην Πρώτη Σερρών τα καλοκαίρια. Για διάφορες λεπτομέρειες βοηθήθηκε και από την κόρη του Ερασμία Μπέϊκου, που ζεί στην ΑΘήνα. Την οικογένεια συμπληρώνει και η άλλη εγγονή του πάλι από την κόρη του Ουρανία Ελισάβετ Καραουλάνη.
Το Αρχείο των φωτογραφιών αποτελούμενο από μεγάλο όγκο φωτογραφικών πλακών επεθυμούσε η γιαγιά μου Ελπινίκη να περιέλθει στην κοινότητα για να είναι προσβάσιμο σε όλους τους Πρωταίους.
Η οικογένεια θεωρεί σημαντικό ότι ένα χωριό και ολόκληρη η Ιστορία της περιοχής , έχει αποθανατιστεί μέσα σε αυτό το φωτογραφικό αρχείο.
Δρ. Νέλλη Μισιρλή
Επιμελήτρια Εθνικής Πινακοθήκης
Συγραφέας
ΑΘήνα, 25.8.1997